Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi
Abbreviation: JCRE | ISSN (Online): 2757-7805 | DOI: 10.29329/jcre

Derleme Makalesi    |    Açık Erişim
Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi 2020, Cil. 1(1) 68-79

Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar

Volkan Koç

ss. 68 - 79   |  DOI: https://doi.org/10.29329/jcre.2020.287.6

Yayın tarihi: Şubat 03, 2021  |   Okunma Sayısı: 807  |  İndirilme Sayısı: 528


Özet

Oyun, bebeklikten itibaren insan yaşantısının bir parçası olan ve zaman içinde biçim değiştirerek varlığını sürdüren bir etkinliktir. Doğduğumuz andan itibaren oyun oynamaya başlarız. Hayatı ilk tanıma ve öğrenme süreci oyunla başlar. Oyun yaratıcılıkla eş anlamlıdır ve insandaki yaşam dürtüsüdür. Bu nedenle oyun oynama sadece çocuklukta yaşanan ve yetişkinlik döneminde biten bir süreç olarak görülmemelidir. Eğitimde tıpkı oyun gibi yaşam boyu devam eden bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Dolayısıyla, erken dönemlerden itibaren insan hayatının parçası olmaya başlayan oyunun ve eğitimin yolları sıklıkla kesişmektedir. Bu çalışmanın amacı; oyun ve eğitim arasındaki ilişkinin, geçmişten günümüze gelen görüşler doğrultusunda, insanın doğasını ve gelişimsel özelliklerini dikkate alarak incelenmesidir. Bu çalışma “Neden eğitsel oyun”  sorusuna yanıt aramakta ve  eğitsel oyunun eğitimdeki yerine dikkat çekmek amacıyla yapılmıştır. Okullardaki beden eğitimi derslerinin ve oyunların  boşa harcanan zaman kaybı olarak görmememiz gerektiği vurgulanmıştır. Eğitsel oyunların çok çeşitli avantajlarının yanı sıra dezavantajlarının da bulunduğu ve her çocukta aynı etkiyi bırakamayacağı belirtilmiştir. Eğitsel oyunların eğitim sistemi içerisinde daha fazla kullanılmasının gerektiği belirtilmiştir. Öğretmenlerin, antrenörlerin, aile bireylerinin daha aktif rol alması gerektiği ve sadece rehber değil aynı zamanda oyun arkadaşı olması gerektiği vurgulanmıştır. Bu doğrultuda bedensel, sosyal, duyuşsal, bilişsel ve psikomotor gelişim alanlarını destekleyecek, etkili öğrenme ortamını sağlayabilecek, çocuklara en doğal öğrenme yolunu kazandıracak olan oyun kavramı büyük önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler: Oyun, Eğitsel Oyun, Beden Eğitimi


Bu makaleye nasıl atıf yapılır

APA 6th edition
Koc, V. (2020). Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar . Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi, 1(1), 68-79. doi: 10.29329/jcre.2020.287.6

Harvard
Koc, V. (2020). Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar . Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi, 1(1), pp. 68-79.

Chicago 16th edition
Koc, Volkan (2020). "Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar ". Çocuk Hakları ve Eğitimi Dergisi 1 (1):68-79. doi:10.29329/jcre.2020.287.6.

Kaynakça
  1. Akın, F. ve Atıcı, B. (2015). Oyun Tabanlı Öğrenme Ortamlarının Öğrenci Başarısına Ve Görüşlerine Etkisi. Türk Eğitim Araştırmaları Dergisi,  2(2): 75-102. [Google Scholar]
  2. Arıcı, H. (1998). Okullarda Beden Eğitimi. Yardımcı Ofset Yayıncılık: Ankara [Google Scholar]
  3. Bulut , Z . ve  Kılıçaslan, Ç. (2009). Çocuğa Özgüven Kazandırmada Önemli Bir İlke: Çocuk Oyun Alanlarında Güvenlik. 10. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi. Bildiri Kitabı, Artvin, 1618-1630. [Google Scholar]
  4. Çangır, M. (2005). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinde Eğitsel Oyun Yönteminin Uygulanma Durumu/Tuzla Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul [Google Scholar]
  5. Çetin, M. (2007). Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spora İlişkin Tutumlarının Karşılaştırılması (Kırşehir İl Örneği), Ankara: Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. [Google Scholar]
  6. Dauer, V. P. ve  Pangrazi, R.P. (1989). Dynamic Physical Education For Elementary School Children, Ninth Edition, Macmillan Publishing Company, New York. [Google Scholar]
  7. Demirel, Ö. (2012). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı Ankara: (19. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık. [Google Scholar]
  8. Dodlinger, M. J. (2007). Eğitici Video Oyun Tasarımı: Bir Gözden Geçirme Literatür. Uygulamalı Eğitim Teknolojileri Dergisi, 4 (1),21-31. [Google Scholar]
  9. Dönmez, N.B.  (2000). Oyun Kitabı, İstanbul, Esin Yayınevi.46. [Google Scholar]
  10. Gürsoy, A. ve Arslan, M. (2011). Eğitsel Oyunlar ve Etkinliklerle Yabancılara Türkçe Öğretim Yöntemi. In 1st International Conference On Foreign Language Teaching And Applied Linguistics, 5-7. [Google Scholar]
  11. Gözütok,  D.  (2000). Öğretmenliğimi Geliştiriyorum. Ankara: Siyasal  Kitabevi   [Google Scholar]
  12. Graham, G.,  Holt , S.A. and Parker, H.M. (1987). Children Moving, Mayfield   [Google Scholar]
  13. Hazar, M.  (1996). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. Tutibay Yayınları, Ankara [Google Scholar]
  14. Isenberg, J. P.,  Jalongo, M. R. (2001). Creative Expression And Play İn Early Childhood Upper Saddle River, New Jersey. [Google Scholar]
  15. İnceoğlu, M. (2010). Tutum Algı İletişim. Beykent Üniversitesi Yayınları: İstanbul, 205. [Google Scholar]
  16. Jersild, A.T. (1979). Çocuk Psikolojisi, (Çev. Gülseren Günçe). Ankara Üniversitesi Basımevi. Ankara. [Google Scholar]
  17. Kale, R. ve Erşen, E. (2003). Beden Eğitimi Ve Spor Bilimlerine Giriş, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. [Google Scholar]
  18. Koç, Ş. ve Çobanoğlu Y. (1994). “İlköğretimde Beden Eğitimi Dersinin Uygulanmasında Sınıf Öğretmenlerinin Görüşlerine İlişkin Bir Araştırma”, (Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor II. Ulusal Sempozyumu, MEB  Yayınları), Manisa [Google Scholar]
  19. (MEB) Milli Eğitim Bakanlığı (1994). İlk-Orta Öğretim Kurumları Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Ders İçi Ve Ders Dışı Çalışma Talimatı, Ankara. [Google Scholar]
  20. Özen, G., Timurkan, S., Güllü, M., Timurkan, S., Meriç, F., Uğraş, S., Çelik, A ve  Çoban, D. (2012).  Eğitsel Oyunlar. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.; Ankara, 192s. [Google Scholar]
  21. Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B., Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların Spora Özgü Başarı Motivasyonu Ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, (3)2, 83-94. [Google Scholar]
  22. Özmen, Ö. (1999). Çağdaş Sporda Eğitim Üçgeni, Bağırgan Yayınevi, Ankara. [Google Scholar]
  23. Özyürek, A. ve Çavuş, Z. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, (24)5. [Google Scholar]
  24. Pate, R., Corbin, C., and Pangrazi, B. (1998). Physical Activity For Young People. President's Council On Physical Fitness And Sports Research Summary, 3 (3) 1-6. [Google Scholar]
  25.   [Google Scholar]
  26. Pehlivan, H. (2005) Oyun ve Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık; 61-72. [Google Scholar]
  27. Sel, R . (1986). Eğitsel Oyunlar (4.Baskı).Ankara: Öğretmen Yayınları. [Google Scholar]
  28. Sun, M. ve Seyrek, H. (1991). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İzmir: Müzik Eserleri Yayınları. [Google Scholar]
  29. Şimşek, N. (2007). Öğrenmeyi Öğrenmede Alternatif Yaklaşımlar. (1.Baskı). Ankara: Asil Yayınları. [Google Scholar]
  30. Tan, Ş., Kılıç, A., Çakmak, A., Baykan, Ö. ve Altıntaş, G . (2004). KPSS Eğitim Bilimleri, Ankara: Empati Yayınevi. [Google Scholar]
  31. Timurkaan, S., Özen, G., Güllü, M., Meriç, F., Uğraş, S.,  ve Çelik Çoban, D. (2013). Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri / Eğitsel Oyunlar. Ankara: MEB Devlet Kitapları. [Google Scholar]
  32. Turgut, M. F. (1988). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları, Saydam Yayınları. Ankara. [Google Scholar]
  33. Usta, N.,  Işık, D. A.,  Şahan, G.,  Genç, S.,  Taş, F.,  Gülay, G.,  Diril, F.,  Demir, Ö. ve  Küçük, K. (2017). Öğretmen Adaylarının Matematik Öğretiminde Oyunların Kullanımı İle İlgili Görüşleri. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 328-344. [Google Scholar]
  34. Yaşartürk, F. ve Bilgin, B. (2018). Üniversitede Öğrenim Gören Hentbolcuların Serbest Zaman Tatmin Ve Yaşam Doyum Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 50-60. [Google Scholar]